در سال جاری، چه فرزندان شما به صورت حضوری، آنلاین یا در هر نقطه دیگری به مدرسه می روند، احتمالاً برنامه روزانه مدرسه شما کمی متفاوت از سال های گذشته خواهد بود. علیرغم این تغییرات، بازگشت به مدرسه هنوز یک زمان شلوغ است، به این معنی که ممکن است وقت گذاشتن برای پخت و پز و خوردن وعده های غذایی سالم با هم سخت باشد.
اگرچه یافتن زمان می تواند چالش برانگیز باشد، اما ارزش آن را دارد که آشپزی و وعده های غذایی خانوادگی را در برنامه شلوغ خود بگنجانید. تحقیقات نشان می دهد که وقتی خانواده ها با هم آشپزی می کنند و غذا می خورند، کودکان (و والدین!) از مزایای بی شماری برخوردار می شوند. مزایا از تغذیه سالم‌تر تا بهبود مهارت‌های تحصیلی متغیر است – آشپزی می‌تواند آنچه را که فرزندان شما در مدرسه می‌آموزند، مانند مهارت‌های ریاضی، خواندن، کار گروهی و پیروی از دستورالعمل‌ها، تقویت کند.
در حالی که با هم آشپزی می کنید، این فرصت را دارید که در مورد تغذیه و تاثیری که انتخاب غذا بر روی محیط می گذارد بحث کنید. هرچه کودکان تحصیلات بیشتری در مورد غذا داشته باشند، احتمال بیشتری دارد که غذاهای مغذی را انتخاب کنند. علاوه بر این، آماده کردن وعده های غذایی و ناهار خوری با هم فرصتی عالی برای گذراندن وقت با کیفیت در کنار هم به عنوان یک خانواده است!
شنبه یک روز عالی برای شروع این سنت هفتگی است. چرا شنبه؟ شنبه به عنوان آغاز هفته دارای اهمیت فرهنگی است که می تواند بر خلق و خوی و نتایج سلامتی ما تأثیر بگذارد. به عبارت ساده تر، اگر قصد دارید کاری را در روز دوشنبه انجام دهید، نه تنها احتمال انجام آن بیشتر است، بلکه به احتمال زیاد به آن پایبند خواهید بود. تحقیقات نشان می دهد که دوشنبه روزی است که افراد به دنبال شروع رفتارهای سالم جدید مانند ورزش یا مدیتیشن برای کاهش استرس هستند. هنگامی که شام های خانوادگی دوشنبه را در برنامه خود قرار دادید، خبر خوب این است که اگر به عنوان یک خانواده با هم یک وعده غذایی سالم تهیه کنید، باقی مانده غذاها را می توان به یک ناهار خوشمزه روز بعد تبدیل کرد. غذاهای باقیمانده را می توان در خانه در بین کلاس های آنلاین لذت برد یا بسته بندی کرد و به مدرسه آورد.
با چند مرحله آسان، باقیمانده شام خانواده را می توان به یک وعده غذایی جدید تبدیل کرد، به راحتی می توان آن را به سرعت در خانه دوباره گرم کرد یا برای فرزندتان برای ناهار به مدرسه آورد.
